سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خورشید تابنده عشق
قالب وبلاگ
لینک دوستان

برنامه گلزار معنی از رادیو راه ابریشم شماره 6

تهیه کننده و مجری: مریم عظیمی

برنامه خوانش شعر میرزا عبدالقادر بیدل (ابوالمعانی)به زبان فارسی دری

مهمان: احمد محمود امپراطور (شاعر و بیدل شناس)



[ پنج شنبه 95/12/5 ] [ 1:28 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

 سرشکِ خون شده از چشمِ اشکبار من است دلِ شکستـــه بهـــر جـــا  بوُدَ دیار من است ز گرم و ســـرد جهانم مگوی و هیـچ مپرس به آسمــــان بنــــگر قلبِ داغـــدار من است از این فصولِ که پا بنـــــد نیست دلگیــــرم طـــراوتِ گلِ اخـــلاص نوبهــــار من است به آتشِ غــــمِ آن ســــروِ نــــاز میســــــوزم جهنــــمِ که بگوینـــــد ننگ و عار من است به قلــــــه های سخن گـــامِ خویش بنهــــادم ز بیت، بیتِ غــزل مست جویبار من است جوانـــه میـــــــزند از من قصیده و تخمیس هنــــوز قافیــــه ها چشـــم انتظار من است زمین و گــــــردشِ ایام و چــــرخِ مینا فــام لگــام و زین شده اسب راهــــوار من است پیمبــــر است مرا عشق و عاشقـــی مذهب خدای عالــــم هستــــی همیش یار من است شهیــد ِ عشقـــم و از بـرگِ لاله است کفنـم بهرکجا که روی دشت و در مزار من است ترانــــه ام  نشود خـاک تا جهــــان باقیست که سینــــه های غم انگیز بیقرار من است همین که می نگری گـــردش سخن محمود ز لطف و مرحمــت ذات کردگار من است  --------------------------------------- جمعه 29 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی که برابر میشود به 17 فبروی 2017 ترسایی ســــرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان


سرشکِ خون شده از چشمِ اشکبار من است

دلِ شکستـــه بهـــر جـــا بوُدَ دیار من است

ز گرم و ســـرد جهانم مگوی و هیـچ مپرس

به آسمــــان بنــــگر قلبِ داغـــدار من است

از این فصولِ که پا بنـــــد نیست دلگیــــرم

طـــراوتِ گلِ اخـــلاص نوبهــــار من است

به آتشِ غــــمِ آن ســــروِ نــــاز میســــــوزم

جهنــــمِ که بگوینـــــد ننگ و عار من است

به قلــــــه های سخن گـــامِ خویش بنهــــادم

ز بیت، بیتِ غــزل مست جویبار من است

جوانـــه میـــــــزند از من قصیده و تخمیس

هنــــوز قافیــــه ها چشـــم انتظار من است

زمین و گــــــردشِ ایام و چــــرخِ مینا فــام

لگــام و زین شده اسب راهــــوار من است

پیمبــــر است مرا عشق و عاشقـــی مذهب

خدای عالــــم هستــــی همیش یار من است

شهیــد ِ عشقـــم و از بـرگِ لاله است کفنـم

بهرکجا که روی دشت و در مزار من است

ترانــــه ام نشود خـاک تا جهــــان باقیست

که سینــــه های غم انگیز بیقرار من است

همین که می نگری گـــردش سخن محمود

ز لطف و مرحمــت ذات کردگار من است
---------------------------------------
جمعه 29 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی

که برابر میشود به 17 فبروی 2017 ترسایی

ســــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان



[ جمعه 95/11/29 ] [ 5:27 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

ای کـــه از لعـــل لبـت جـــامِ شرابِ نزدیم خویش را از چه سبب در تب و تابِ نزدیم عقــل از رازِ معمــــای تو چیـــــزی فهمید هـــوش غافــل شد و ابـــــرازِ جوابِ نزدیم عـــارض گلشن حسن تــــو عـرق میخندید ز انگبیـــن سخنت جرعــــه ی نابِ نزدیم از ســــواد نــگه ات هیچگه فـــارغ نشدیم از نسیـــــــــمِ چمنــت عطــرِ گلابِ نزدیم نرسیدم به معــــراجِ کمــــالات و هنــــــر پنجــــــه ی شـــوق به اوراقِ کتابِ نزدیم دیده کی سیـر شود از رخ صاحب نظران خاک گشتیــــم ولـــی چشــم بخوابِ نزدیم مانـــع پـــــر زدن دل نتـــــوان گـــردیدن جوهـــــــر آیینـــــه را فـکر حسابِ نزدیم رسد این قافله ی عمـــر به پایــان مُـــراد توسن اندیشــــــه را زیــن و رکابِ نزدیم شـــکر ایـــــزد که بمن داد مقـــام محمود منـــــزل نابکسان رفتـــــــه و بابِ نزدیم -------------------------------------- چهارشنبه 27 دلو ( بهمن) 1395 آفتابی که برابر میشود به 15 فبروری 2017 ترسایی ســــــــــــرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان

احمد محمود امپراطور با تصاویر و اشعار ناب کلاسیک در وبلاگ پارسی

ای کـــه از لعـــل لبـت جـــامِ شرابِ نزدیم

خویش را از چه سبب در تب و تابِ نزدیم

عقــل از رازِ معمــــای تو چیـــــزی فهمید

هـــوش غافــل شد و ابـــــرازِ جوابِ نزدیم

عـــارض گلشن حسن تــــو عـرق میخندید

ز انگبیـــن سخنت جرعــــه ی نابِ نزدیم

از ســــواد نــگه ات هیچگه فـــارغ نشدیم

از نسیـــــــــمِ چمنــت عطــرِ گلابِ نزدیم

نرسیدم به معــــراجِ کمــــالات و هنــــــر

پنجــــــه ی شـــوق به اوراقِ کتابِ نزدیم

دیده کی سیـر شود از رخ صاحب نظران

خاک گشتیــــم ولـــی چشــم بخوابِ نزدیم

مانـــع پـــــر زدن دل نتـــــوان گـــردیدن

جوهـــــــر آیینـــــه را فـکر حسابِ نزدیم

رسد این قافله ی عمـــر به پایــان مُـــراد

توسن اندیشــــــه را زیــن و رکابِ نزدیم

شـــکر ایـــــزد که بمن داد مقـــام محمود

منـــــزل نابکسان رفتـــــــه و بابِ نزدیم
--------------------------------------

چهارشنبه 27 دلو ( بهمن) 1395 آفتابی

که برابر میشود به 15 فبروری 2017 ترسایی

ســــــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ چهارشنبه 95/11/27 ] [ 6:36 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  همیشــــه ســــــروِ قدت استــــوار می گفتم  شمیـــــم عطـــــر تنت نو بهــــــار می گفتم  چمن، چمن گــل اخــلاص از تو می رویید  دَمن، دَمن به تــــو من لالــــه زار می گفتم  بچشم مست تو صد خـــم شــراب میجوشید  نگاهـــی بــــاده پـــرستت شــــرار می گفتم  ز هــرکه بودی تو بهتــــر به شهر نومیدی  میــــــــان خــلق خـــــدا آشـــــکار می گفتم  تو بودی گلشن اندیشــــه هـای بــکر و بلند  خــــودم به دامن کــــویت غبـــــار می گفتم  نگشت هیــــچ زمــــانی مــــراد من حاصل  جنــــون و هــــر تپشــــم را قــرار می گفتم  ز دیدگان من هـــــر روز اشــک جاری بود  عجب مــــــدار اگـــــــر جویبـــــار می گفتم  دلـــــم که جــــور دو عالــم کشیــــده بود اما  دعــــــا بـــــرای تــــو بی اختـــیار می گفتم  تســـــلی ام نشـــد و هیچــگاه نخواهـــــد شد  چگونــــه یـــــاد تـــو را یــــــادگار می گفتم  نیــامدی و شــدی سنـــــگدل به کوی رقیب  بیــــا، بیــــا به غــــزل بــار، بــار می گفتم  تو بودی ســرور محمود و سر نوشت فراق  از آن سبب بخـــودم جـــان نثــــار می گفتم ---------------------------------------  چهارشنبه 20 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی  که برابر میشود به 08 جنوری 2017 ترسایی  سرودم  احمد محمود امپراطور  کابل/افغانستان

عکسها و غزلیات ناب و تازه احمد محمود امپراطور


همیشــــه ســــــروِ قدت استــــوار می گفتم

شمیـــــم عطـــــر تنت نو بهــــــار می گفتم

چمن، چمن گــل اخــلاص از تو می رویید

دَمن، دَمن به تــــو من لالــــه زار می گفتم

بچشم مست تو صد خـــم شــراب میجوشید


نگاهـــی بــــاده پـــرستت شــــرار می گفتم

ز هــرکه بودی تو بهتــــر به شهر نومیدی

میــــــــان خــلق خـــــدا آشـــــکار می گفتم

تو بودی گلشن اندیشــــه هـای بــکر و بلند

خــــودم به دامن کــــویت غبـــــار می گفتم

نگشت هیــــچ زمــــانی مــــراد من حاصل

جنــــون و هــــر تپشــــم را قــرار می گفتم

ز دیدگان من هـــــر روز اشــک جاری بود

عجب مــــــدار اگـــــــر جویبـــــار می گفتم

دلـــــم که جــــور دو عالــم کشیــــده بود اما

دعــــــا بـــــرای تــــو بی اختـــیار می گفتم

تســـــلی ام نشـــد و هیچــگاه نخواهـــــد شد

چگونــــه یـــــاد تـــو را یــــــادگار می گفتم

نیــامدی و شــدی سنـــــگدل به کوی رقیب

بیــــا، بیــــا به غــــزل بــار، بــار می گفتم

تو بودی ســرور محمود و سر نوشت فراق

از آن سبب بخـــودم جـــان نثــــار می گفتم

---------------------------------------

چهارشنبه 20 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی

که برابر میشود به 08 جنوری 2017 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ پنج شنبه 95/11/21 ] [ 1:12 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  اگر چه سخت دشوار است رنج ماه و سال آخر  چرا مینــــالی ای دل میــــرسد روز وصال آخر  ز بخت تیــــره تاکی من بدامـــــان شبـــان گریم  ز پشت بام گــــردون در زنـــد نـــور هلال آخر  زبانــــم قاصر از گفتار و قلبــــم شــکوه ها دارد  نفس در سینـــــه ام آتش گرفت آخــر مجال آخر  جهان در پرتــو خورشیــــد دانش می نهد گامش  چـــرا تقـــدیر ما شــــد انحصار دون و دال آخر  وطن در حال ویرانی و خاکـــم غرق خون باشد  ز دست حاکمــــــــــان سفلـــه و زاد قـــوال آخر  چه شد آن همت پامیـــــر و قهـر هندوکش از ما  که چشــــم ملت مـــا شد بســــوی بی کمال آخر  گــــران است آنقـــدر ها پاس ناموس و وفاداری  اگــــر پیـــــدا شود، باشد ز جمــــع احتمال آخر  نه فریادی، نه اضدادی، نه فکر و هوش آزادی  تو گویی وحشت را دید باشـــد چشـــــم لال آخر  به هر سو ظلم جاری است و ظالم برسر قدرت  یکی پیـــــدا نشــــد بــــا خویش آرد اعتدال آخر  بود پــــاداش خون شیـــــر مردان دلیـــــر اینجا  سر تابوت پرچـــــم، زیــر تصویرش مدال آخر  شود روز میســــــر تا تو را بینــــم خـــدای من  بدل دارم هـــزاران و هـــزار و یک سوال آخر  تن محمود هـــــــر دم بشکند از ماتـــم مـــــردم  غبـــارش میکشد روزی بسوی یــــار، بال آخر --------------------------------------------  سه شنبه 19 دلو ( بهمن ) 1395 هجری آفتابی  که برابر میشود به 07 فبروری 2017 ترسایی  سرودم  احمد محمود امپراطور  کابل/افغانستان


اگر چه سخت دشوار است رنج ماه و سال آخر

چرا مینــــالی ای دل میــــرسد روز وصال آخر

ز بخت تیــــره تاکی من بدامـــــان شبـــان گریم

ز پشت بام گــــردون در زنـــد نـــور هلال آخر

زبانــــم قاصر از گفتار و قلبــــم شــکوه ها دارد


نفس در سینـــــه ام آتش گرفت آخــر مجال آخر

جهان در پرتــو خورشیــــد دانش می نهد گامش

چـــرا تقـــدیر ما شــــد انحصار دون و دال آخر

وطن در حال ویرانی و خاکـــم غرق خون باشد

ز دست حاکمــــــــــان سفلـــه و زاد قـــوال آخر

چه شد آن همت پامیـــــر و قهـر هندوکش از ما

که چشــــم ملت مـــا شد بســــوی بی کمال آخر

گــــران است آنقـــدر ها پاس ناموس و وفاداری

اگــــر پیـــــدا شود، باشد ز جمــــع احتمال آخر

نه فریادی، نه اضدادی، نه فکر و هوش آزادی

تو گویی وحشت را دید باشـــد چشـــــم لال آخر

به هر سو ظلم جاری است و ظالم برسر قدرت

یکی پیـــــدا نشــــد بــــا خویش آرد اعتدال آخر

بود پــــاداش خون شیـــــر مردان دلیـــــر اینجا

سر تابوت پرچـــــم، زیــر تصویرش مدال آخر

شود روز میســــــر تا تو را بینــــم خـــدای من

بدل دارم هـــزاران و هـــزار و یک سوال آخر

تن محمود هـــــــر دم بشکند از ماتـــم مـــــردم

غبـــارش میکشد روزی بسوی یــــار، بال آخر

--------------------------------------------

سه شنبه 19 دلو ( بهمن ) 1395 هجری آفتابی


که برابر میشود به 07 فبروری 2017 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ سه شنبه 95/11/19 ] [ 6:34 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

تصاویر از سفر های احمد محمود امپراطور به خارج از کشور
عکس های احمد محمود امپراطور در سفر های خارج از کشور


[ شنبه 95/11/16 ] [ 11:26 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

دوستان عزیز و گرانقدر از پُستهای زیبا و تسلیت و همدردی شما متشکرم ------------------------------------------------------------------ سر آغـــاز نامـــــــــــــه بنام خدا به روی حبیب اش نبی مصطفا بســـــان تشکر من از دوستان بگیــــــــــــرم نام از آن راستان که در سوگ خواهر شدن همدمم به تنهای نگذاشتن در غمم ز داوود و هم اشرف هاشمی ملاحت بدخشی که است مرهمی ز لطف زحل جان و هم رنجبر ز بانو عظیمی که باشد گهر حسن فروغ خبره ی عصر خود شکیلا دانا که رفته ز خود صفیه که باشد به من مهربان ز توخی دانا و شیرین بیان ز نادره ی دستگیر و ذهین ز آقای خواجه صدیق و امین صدیق حکیمی به من است رفیق ز حمزه که باشد به من چون عقیق ز سیما مرجان بهاری بهار به حیدر و جاوید سلام بار بار حقیقت که باشد به من هم کلام ز شهلا ولیزاده ی نیک نام فروزان و فوزیه و فاطمه پسندیده باشد به نیکی همه قلم وصف خود را ز حیدر کند ز پوپل و نوروز سخنور کند مبین فقیری و هم عندلیب ز گلنور بهمن که باشد ادیب جناب موفق نیکو سرشت نبینی جلال هیچگاهی کمیشت حنیف است و سرور، قدیم بلوچ به لطف و محبت ز قلبم مکوچ برادر دانشی دانش پزیر صدیق قیام در هنر است میر ز مهجور صاحب که باشد عزیز نموده همه نیک و بد را تمیز فریده و خالق، فرشته سید بوُد لطف شان بهر من چشم دید بشیر هروی است مرد سخن ظهیر خان بود بلبل انجمن ملیحه ترکانی آباد باد بهار سید از جمع کم مباد حمیده ی میر و، ملالی شبنم نگردد حضورت ز ما هیچ کم ز داوود و ، شکوفه و هم شفق به عزای خواهر شدن بی رمق ز مریم ز، طوبا و، هم انوری ز خالد و ، درانی و ، اکبری شریف حکیم و ظهور خان میر رحیمی ، رسولی ، محمد بشیر ز ناجیه بانو و ، آقا پدر شهاب بلوچ، آصفی خوش اثر نجیب خان پاشان و ، هم دستگیر نفیسه حکیم ، سرور خوش ضمیر برشنا و، فوزیه جان بشیر ز ماری و، لیمه و، حنیف و ، اسیر شهاب و ، فواد و، بصیر ، عجزیار ز محمود و، نیلاب ، رسولی ، عمار من هستم ممنون و، مرهنون تان من هستم ز هر یک مدیون تان خدا کم نسازد حضور شما که هستین هر یک به من دلربا همینجا ببندم درب سخن سر افراز باشید به هر انجمن به محمود باشید چو دُر و گهر تشکر ز حالم شدین با خبر ---------------------------------- یکشنبه 15 دلو 1391 هجری خورشیدی سرودم احمد محمود امپراطور


دوستان عزیز و گرانقدر از پُستهای زیبا و تسلیت و همدردی شما متشکرم
------------------------------------------------------------------
سر آغـــاز نامـــــــــــــه بنام خدا
به روی حبیب اش نبی مصطفا
بســـــان تشکر من از دوستان

بگیــــــــــــرم نام از آن راستان
که در سوگ خواهر شدن همدمم
به تنهای نگذاشتن در غمم
ز داوود و هم اشرف هاشمی
ملاحت بدخشی که است مرهمی
ز لطف زحل جان و هم رنجبر
ز بانو عظیمی که باشد گهر
حسن فروغ خبره ی عصر خود
شکیلا دانا که رفته ز خود
صفیه که باشد به من مهربان
ز توخی دانا و شیرین بیان
ز نادره ی دستگیر و ذهین
ز آقای خواجه صدیق و امین
صدیق حکیمی به من است رفیق
ز حمزه که باشد به من چون عقیق
ز سیما مرجان بهاری بهار
به حیدر و جاوید سلام بار بار
حقیقت که باشد به من هم کلام
ز شهلا ولیزاده ی نیک نام
فروزان و فوزیه و فاطمه
پسندیده باشد به نیکی همه
قلم وصف خود را ز حیدر کند
ز پوپل و نوروز سخنور کند
مبین فقیری و هم عندلیب
ز گلنور بهمن که باشد ادیب
جناب موفق نیکو سرشت
نبینی جلال هیچگاهی کمیشت
حنیف است و سرور، قدیم بلوچ
به لطف و محبت ز قلبم مکوچ
برادر دانشی دانش پزیر
صدیق قیام در هنر است میر
ز مهجور صاحب که باشد عزیز
نموده همه نیک و بد را تمیز
فریده و خالق، فرشته سید
بوُد لطف شان بهر من چشم دید
بشیر هروی است مرد سخن
ظهیر خان بود بلبل انجمن
ملیحه ترکانی آباد باد
بهار سید از جمع کم مباد
حمیده ی میر و، ملالی شبنم
نگردد حضورت ز ما هیچ کم
ز داوود و ، شکوفه و هم شفق
به عزای خواهر شدن بی رمق
ز مریم ز، طوبا و، هم انوری
ز خالد و ، درانی و ، اکبری
شریف حکیم و ظهور خان میر
رحیمی ، رسولی ، محمد بشیر
ز ناجیه بانو و ، آقا پدر
شهاب بلوچ، آصفی خوش اثر
نجیب خان پاشان و ، هم دستگیر
نفیسه حکیم ، سرور خوش ضمیر
برشنا و، فوزیه جان بشیر
ز ماری و، لیمه و، حنیف و ، اسیر
شهاب و ، فواد و، بصیر ، عجزیار
ز محمود و، نیلاب ، رسولی ، عمار
من هستم ممنون و، مرهنون تان
من هستم ز هر یک مدیون تان
خدا کم نسازد حضور شما
که هستین هر یک به من دلربا
همینجا ببندم درب سخن
سر افراز باشید به هر انجمن
به محمود باشید چو دُر و گهر
تشکر ز حالم شدین با خبر

----------------------------------
یکشنبه 15 دلو 1391 هجری خورشیدی سرودم
احمد محمود امپراطور


[ شنبه 95/11/16 ] [ 11:4 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  چشـــــــم بر هستی و دارایـــــی دنیا نکنی  فــــــــــکر آرامِ خــودت در پی سودا نکنی  خلعت از نابکسان رفتــــــــــه تقاضا نکنی  هیچـــگه مـــرحمت از ابلـــــــه تمنا نکنی  تکیه بر وعده ی هر بی سر و بی پا نکنی ---------------------------------------  شو تو داروی کســــان درد خود ده تسکین  نظـــــرِ گاه گهــی کن تو، به حالِ مسکین  این بوُدَ رســــــم و رهی آدمِ نیـــــکو آیین  نشــود هیـــــچ کسی از دل شــاد تو غمین  تا به انــــــدوه کســـــــی هلهله بر پا نکنی ---------------------------------------  آنــکه از جـورِ زمــــــان داغِ مذلت نکشید  نفس تــــــازه ی از بــــوی طبیعت نکشید  ماهِ رخسار تـــــرا دیــــد و مسرت نکشید  آنکه بر روی و سرت دستِ محبت نکشید  با او هرگــــــز نفســــی الفـــتِ بیجا نکنی ---------------------------------------  پیشِ بــــــاغِ خـــردِ خویش بکن جلوه ولی  عیبِ بیچــــــاره ی را گر بکنی جیوه ولی  گر کنی حرفِ بد اندیش کســـان نکوه ولی  هر قدر خواهـی بکن از همگی شکوه ولی  گلـــــــه از سفلـــــه گیء آدم رســوا نکنی ---------------------------------------  تا نگردد گنـــــــــــاه منفـعل از پرتو عشق  نشود سینه ی عاشق مجل از پرتور عشق  مژه ی شوق نـگردد خجل از پرتور عشق  تاکه روشن نشود جان و دل از پرتو عشق  هـــــــوسِ بــــــــاغِ تنِ و قامتِ رعنا نکنی ---------------------------------------  شبـــــروز در دلِ خود دارد هزاران فریاد  سخنِ عایـــل و محمــود بــــوُدَ استعــــداد  خانــه ی دوستــــی و عــــرش محبت آباد  نرسد دست تو بر گوشـــــه ی دامان مُراد  آتش از غصه که تا بر ســـــر دریا نکنی ---------------------------------------  بامداد شنبه 09 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی  که برابر میشود به 28 جنوری 2017 ترسایی  سرودم  احمد محمود امپراطور  کابل/افغانستان


مخمس بر غزل: شاعر گران سنگ محترم عایل شبروز

چشـــــــم بر هستی و دارایـــــی دنیا نکنی

فــــــــــکر آرامِ خــودت در پی سودا نکنی

خلعت از نابکسان رفتــــــــــه تقاضا نکنی

هیچـــگه مـــرحمت از ابلـــــــه تمنا نکنی

تکیه بر وعده ی هر بی سر و بی پا نکنی

---------------------------------------

شو تو داروی کســــان درد خود ده تسکین

نظـــــرِ گاه گهــی کن تو، به حالِ مسکین

این بوُدَ رســــــم و رهی آدمِ نیـــــکو آیین

نشــود هیـــــچ کسی از دل شــاد تو غمین

تا به انــــــدوه کســـــــی هلهله بر پا نکنی

---------------------------------------

آنــکه از جـورِ زمــــــان داغِ مذلت نکشید

نفس تــــــازه ی از بــــوی طبیعت نکشید

ماهِ رخسار تـــــرا دیــــد و مسرت نکشید

آنکه بر روی و سرت دستِ محبت نکشید

با او هرگــــــز نفســــی الفـــتِ بیجا نکنی

---------------------------------------

پیشِ بــــــاغِ خـــردِ خویش بکن جلوه ولی

عیبِ بیچــــــاره ی را گر بکنی جیوه ولی

گر کنی حرفِ بد اندیش کســـان نکوه ولی

هر قدر خواهـی بکن از همگی شکوه ولی

گلـــــــه از سفلـــــه گیء آدم رســوا نکنی

---------------------------------------

تا نگردد گنـــــــــــاه منفـعل از پرتو عشق

نشود سینه ی عاشق مجل از پرتور عشق

مژه ی شوق نـگردد خجل از پرتور عشق

تاکه روشن نشود جان و دل از پرتو عشق

هـــــــوسِ بــــــــاغِ تنِ و قامتِ رعنا نکنی

---------------------------------------

شبـــــروز در دلِ خود دارد هزاران فریاد

سخنِ عایـــل و محمــود بــــوُدَ استعــــداد

خانــه ی دوستــــی و عــــرش محبت آباد

نرسد دست تو بر گوشـــــه ی دامان مُراد

آتش از غصه که تا بر ســـــر دریا نکنی

---------------------------------------

بامداد شنبه 09 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی

که برابر میشود به 28 جنوری 2017 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ دوشنبه 95/11/11 ] [ 12:1 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

وقتـــی بنـــاز خنــــده ی مستانه میکنی آتش بجـــانِ از خـــــود و بیگانه میکنی تا می نهی قـــــدم تو به عرشِ خیالِ من درهوش و عضو عضوِ تنم خانه میکنی از من تو میبـــــری هوسِ دهـــرِ نابکام تا بــــاده نـوش و ســــاکن میخانه میکنی جــــامِ بلورِ چشــــمِ تـو دارد میء بهشت پیـهم شـــراب همــــــــدلی پیمانه میکنی خیــــزد ز عطرِ گیسوی تو بوی نوبهار تا، تار، تار زلفِ خـــودت شانه میکنی سوی تو بال و پـر شکند شوخیء هوس این جسمِ ناتــــوان شـــده پروانه میکنی در خاک میـزنی و بخون میکشی دریغ چون امتحـــــانِ عاشـــقِ جانانه میکنی باشد بیـــان شعر، مــــــداوای غصه ام تا حشــــر یاد و خــاطرم افسانه میکنی چشـــمِ امیــــــدِ من برهت باشد انتظار آخر سفــــر به کلبه ی ویرانه میکنی ای آفتـــــــــابِ مملکتِ عشقِ جاویدان محمود را به پاس چـــهِ دیوانه میکنی ------------------------------------ بامداد چهارشنبه 29 جدی ( دی ) 1395 هجری شمسی که برابر میشود به 18 جنوری 2017 ترسایی ســـــــــرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان Love friendship Fancy Throne


وقتـــی بنـــاز خنــــده ی مستانه میکنی

آتش بجـــانِ از خـــــود و بیگانه میکنی

تا می نهی قـــــدم تو به عرشِ خیالِ من

درهوش و عضو عضوِ تنم خانه میکنی

از من تو میبـــــری هوسِ دهـــرِ نابکام


تا بــــاده نـوش و ســــاکن میخانه میکنی

جــــامِ بلورِ چشــــمِ تـو دارد میء بهشت

پیـهم شـــراب همــــــــدلی پیمانه میکنی

خیــــزد ز عطرِ گیسوی تو بوی نوبهار

تا، تار، تار زلفِ خـــودت شانه میکنی

سوی تو بال و پـر شکند شوخیء هوس

این جسمِ ناتــــوان شـــده پروانه میکنی

در خاک میـزنی و بخون میکشی دریغ

چون امتحـــــانِ عاشـــقِ جانانه میکنی

باشد بیـــان شعر، مــــــداوای غصه ام

تا حشــــر یاد و خــاطرم افسانه میکنی

چشـــمِ امیــــــدِ من برهت باشد انتظار

آخر سفــــر به کلبه ی ویرانه میکنی

ای آفتـــــــــابِ مملکتِ عشقِ جاویدان

محمود را به پاس چـــهِ دیوانه میکنی

------------------------------------

بامداد چهارشنبه 29 جدی ( دی ) 1395 هجری شمسی


که برابر میشود به 18 جنوری 2017 ترسایی

ســـــــــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ چهارشنبه 95/10/29 ] [ 9:18 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  دلـــم در داغِ هجران میکند رقص  سرم با تیــــغِ عریان میکند رقص  شــــدم تا رهسپـــــارِ مکتبِ عشق  غبــــــارم در بیـابان میکند رقص  ز درد من مگوییــد و مپــــــرسید  پیء دارو، و درمـان میکند رقص  چــو آن طفلِ نبینـــد روی مــــادر  ســرشکم تــا گریبان میکند رقص  من از آن شوخِ بی پـروا چه گویم  بخاک افکند و خندان میکند رقص  تنِ بی جان من در دشت هجــرش  میـــانِ تیــــرِ مژگان میکند رقص  بسوزد سینـــــه ام در آتشِ غـــــم  به شهرم خونِ انسان میکند رقص  تواضـع و کم تکبــــر است بسیار  به حالِ این پریشـان میکند رقص  ز آهنگِ غــــمِ دیرینـــــــه ی من  به پا زنجیــرِ زندان میکند رقص  از این فریــــــادِ محمودِ بد ایـــام  قلـــم در ثبتِ دیوان میکند رقص -----------------------------  دوشنبه 27 جدی ( دی ) 1395 آفتابی  که برابر میشود به 16 جنوری 2017 ترسایی  ســــرودم  احمد محمود امپراطور  کابل/افغانستان


دلـــم در داغِ هجران میکند رقص

سرم با تیــــغِ عریان میکند رقص

شــــدم تا رهسپـــــارِ مکتبِ عشق

غبــــــارم در بیـابان میکند رقص

ز درد من مگوییــد و مپــــــرسید


پیء دارو، و درمـان میکند رقص

چــو آن طفلِ نبینـــد روی مــــادر

ســرشکم تــا گریبان میکند رقص

من از آن شوخِ بی پـروا چه گویم

بخاک افکند و خندان میکند رقص

تنِ بی جان من در دشت هجــرش

میـــانِ تیــــرِ مژگان میکند رقص

بسوزد سینـــــه ام در آتشِ غـــــم

به شهرم خونِ انسان میکند رقص

تواضـع و کم تکبــــر است بسیار

به حالِ این پریشـان میکند رقص

ز آهنگِ غــــمِ دیرینـــــــه ی من

به پا زنجیــرِ زندان میکند رقص

از این فریــــــادِ محمودِ بد ایـــام

قلـــم در ثبتِ دیوان میکند رقص

-----------------------------

دوشنبه 27 جدی ( دی ) 1395 آفتابی

که برابر میشود به 16 جنوری 2017 ترسایی

ســــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ سه شنبه 95/10/28 ] [ 10:19 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 209
بازدید دیروز: 86
کل بازدیدها: 1248037