سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خورشید تابنده عشق
قالب وبلاگ
لینک دوستان

دست مــــا دست اهـــل آدم نیست تــــار این زندگـــانی محکم نیست حاصل عمـــر رفته جز غم نیست عیسیی اندر صلیب و مریم نیست لشــــــــکر فتنـــــه صـد هزار آمد  احمد محمود  امپراطور


دست مــــا دست اهـــل آدم نیست

تــــار این زندگـــانی محکم نیست

حاصل عمـــر رفته جز غم نیست

عیسیی اندر صلیب و مریم نیست

لشــــــــکر فتنـــــه صـد هزار آمد

امپراطور


 


[ شنبه 98/9/2 ] [ 9:39 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

پیچیده تر از ناله ی بلبل باشم بشکفته تر از خنده ی هر گل باشم محمودم و من ز خون دل آب خورم در سلکِ ادب پیروی بیدل باشم  احمد محمود امپراطور


پیچیده تر از نــــــــاله ی بلبل باشم

بشکفته تر از خنـده ی هر گل باشم

محمودم و من ز خون دل آب خورم

در سلکِ ادب پیــــروی بیدل باشم

امپراطور


[ شنبه 98/9/2 ] [ 8:55 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

قبــــله ی عشق چــــــارسو دارد دلبـــــــــری معنــــی مگو دارد از گـــــذرگاه دل اگــــــر گذری هـــــر تپش عــــرض آرزو دارد کــــــم مبـــــادا ز عشق رسوایی غنچـــــــه های شگفتــه بو دارد لب گشودن جهــان گستاخی ست خامشــــی رنــــگِ گفتـــگو دارد سنـگ لعنت به خویش می بارد خواجـــــه بر ریش خود تفو دارد صوفی در زیـــــــر گنبــد دستار ســـــــوی خلــق خــــدا قبـو دارد نکند وصف حـــــور و غلـمان را گــــــر مــــلا انـــــدک آبرو دارد از که نالیــــــم و از کجــــا آیــــم مـــــا و من از چه مـــا و تو دارد اینهمــــه لاف و ماجرا از چیست قمـــــری هم نغمــه ی کوکو دارد هر که را سایبـــــــان خدای است عیســـی در ذات خـــــود ابو دارد نیست بی ساقی نیست بی مطرب بــــــاده ی هــــــر غزل سبو دارد گر تو فـــــرمان نمی بری امروز توسن هستــــی را کــــه چو دارد؟ از سخن معنی شــــــکر بــــردار زیـــــر این بتــــــه ها لبــــو دارد بس حــذر کن ز گفتــــــه ی بیجا طبـع مــــــا طبـع تنـــــد خو دارد میشود هــــر که در سخن محمود گــــــر ز خـــون دلش وضو دارد ------------------------------- بامداد یکشنبه 26 عقرب 1398 خورشیدی که برابر میشود به 17 نوامبر 2019 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور


قبــــله ی عشق چــــــارسو دارد

دلبـــــــــری معنــــی مگو دارد

از گـــــذرگاه دل اگــــــر گذری

هـــــر تپش عــــرض آرزو دارد

کــــــم مبـــــادا ز عشق رسوایی

غنچـــــــه های شگفتــه بو دارد

لب گشودن جهــان گستاخی ست

خامشــــی رنــــگِ گفتـــگو دارد

سنـگ لعنت به خویش می بارد

خواجـــــه بر ریش خود تفو دارد

صوفی در زیـــــــر گنبــد دستار

ســـــــوی خلــق خــــدا قبـو دارد

نکند وصف حـــــور و غلـمان را

گــــــر مــــلا انـــــدک آبرو دارد

از که نالیــــــم و از کجــــا آیــــم

مـــــا و من از چه مـــا و تو دارد

اینهمــــه لاف و ماجرا از چیست

قمـــــری هم نغمــه ی کوکو دارد

هر که را سایبـــــــان خدای است

عیســـی در ذات خـــــود ابو دارد

نیست بی ساقی نیست بی مطرب

بــــــاده ی هــــــر غزل سبو دارد

گر تو فـــــرمان نمی بری امروز

توسن هستــــی را کــــه چو دارد؟

از سخن معنی شــــــکر بــــردار

زیـــــر این بتــــــه ها لبــــو دارد

بس حــذر کن ز گفتــــــه ی بیجا

طبـع مــــــا طبـع تنـــــد خو دارد

میشود هــــر که در سخن محمود

گــــــر ز خـــون دلش وضو دارد
-------------------------------
بامداد یکشنبه 26 عقرب 1398 خورشیدی

که برابر میشود به 17 نوامبر 2019 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور


[ دوشنبه 98/8/27 ] [ 12:53 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

این مخمس بیانگر شرح حال زندگی یکی از دوستانم است. که بعد از شنیدنش رنجیده خاطر شدم و چنین به رشته ی نظم آوردم. به امید سعادت و خوشبختی همه عزیزان. ******** خانــــــه آبــــاد بودم خانــــــه خرابم کردی بعد یک عمــــــــــر محبت تو جوابم کردی در جمـــــع پر گنهی خلق حســــــابم کردی به تنــــــور دلِ غــــم دیده کبــــــــابم کردی چــه سبب بود که اینقــــــدر عــذابم کردی ----------------------------------------- تا که در شهــــر خودت بودی محبت ها بود هــــر طرف لــذت از عشق و حقیقت ها بود زندگی هـــــر نفس اش پــر ز غنیمت ها بود چهار فصل نیک ترین رنگ طبیعت ها بود پیش مخلوق خـــــــدا از چه بی آبــــم کردی ----------------------------------------- لقبم کــــــردی که دیـــــوانه و شاعر شده ام به ســــــر کوی دلی رفتــــــه مهاجر شده ام به تو و زنـــــدگی ات رنجش خـاطر شده ام یعنی آتش نفس و خونخــــور و جابر شده ام جــــرم من چیست که اینگونه خطابم کردی ----------------------------------------- مُـــردم و زنده شـــــدم زنده شــــدم پیر شدم از جفــــــای تو درین گوشه زمین گیر شدم گـــه خدا گفتــــم و گه طـــالب تقــــدیر شدم گـــاه با طالـــــع خود دست و یخن گیر شدم حلقــــــــه آویــــــــز تو بدون طنـــابم کردی ----------------------------------------- زندگانی که به جـــز درد و جز آزارم نیست هیچ کس غیــر خدا محــــــرم اسرارم نیست وطن از مردم بیگانـــــه وطنـــــــدارم نیست به جز از مرگ دیگر چیزی خریدارم نیست تو چـــرا خون جگر و پر تب و تابم کردی ----------------------------------------- هرچه کـــــــردم من از کــرده پشیمان نشوم به جفــــای تو قســــــــم از تو گریزان نشوم در پی گفتــــــه ی هر ناکس و شیطان نشوم تو بهـــــــاری ز پی عقـــرب و میزان نشوم گرچه تو کافــــــرِ بـــــــر چهار کتابم کردی ----------------------------------------- سر محمود همیــــــن رنـــج و وخامت تاکی در جهـــــانِ که منـــــــم فـــــکر قیامت تاکی اینهمه ظلـــــم و جفــــــا، بـــار ملامت تاکی هــــــم به وجـــــدان خودت درد ندامت تاکی تو به رســـــــوایی مرا عالی جنـــابم کردی ----------------------------------------- جمعه 17 عقرب 1398 خورشیدی که برابر میشود به 08 نوامبر 2019 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور


این مخمس بیانگر شرح حال زندگی یکی از دوستانم است.

که بعد از شنیدنش رنجیده خاطر شدم

و چنین به رشته ی نظم آوردم.

به امید سعادت و خوشبختی همه عزیزان.

********

خانــــــه آبــــاد بودم خانــــــه خرابم کردی

بعد یک عمــــــــــر محبت تو جوابم کردی

در جمـــــع پر گنهی خلق حســــــابم کردی

به تنــــــور دلِ غــــم دیده کبــــــــابم کردی

چــه سبب بود که اینقــــــدر عــذابم کردی
-----------------------------------------

تا که در شهــــر خودت بودی محبت ها بود

هــــر طرف لــذت از عشق و حقیقت ها بود

زندگی هـــــر نفس اش پــر ز غنیمت ها بود

چهار فصل نیک ترین رنگ طبیعت ها بود

پیش مخلوق خـــــــدا از چه بی آبــــم کردی
-----------------------------------------

لقبم کــــــردی که دیـــــوانه و شاعر شده ام

به ســــــر کوی دلی رفتــــــه مهاجر شده ام

به تو و زنـــــدگی ات رنجش خـاطر شده ام

یعنی آتش نفس و خونخــــور و جابر شده ام

جــــرم من چیست که اینگونه خطابم کردی
-----------------------------------------

مُـــردم و زنده شـــــدم زنده شــــدم پیر شدم

از جفــــــای تو درین گوشه زمین گیر شدم

گـــه خدا گفتــــم و گه طـــالب تقــــدیر شدم

گـــاه با طالـــــع خود دست و یخن گیر شدم

حلقــــــــه آویــــــــز تو بدون طنـــابم کردی
-----------------------------------------

زندگانی که به جـــز درد و جز آزارم نیست

هیچ کس غیــر خدا محــــــرم اسرارم نیست

وطن از مردم بیگانـــــه وطنـــــــدارم نیست

به جز از مرگ دیگر چیزی خریدارم نیست

تو چـــرا خون جگر و پر تب و تابم کردی
-----------------------------------------

هرچه کـــــــردم من از کــرده پشیمان نشوم

به جفــــای تو قســــــــم از تو گریزان نشوم

در پی گفتــــــه ی هر ناکس و شیطان نشوم

تو بهـــــــاری ز پی عقـــرب و میزان نشوم

گرچه تو کافــــــرِ بـــــــر چهار کتابم کردی
-----------------------------------------

سر محمود همیــــــن رنـــج و وخامت تاکی

در جهـــــانِ که منـــــــم فـــــکر قیامت تاکی

اینهمه ظلـــــم و جفــــــا، بـــار ملامت تاکی

هــــــم به وجـــــدان خودت درد ندامت تاکی

تو به رســـــــوایی مرا عالی جنـــابم کردی
-----------------------------------------

جمعه 17 عقرب 1398 خورشیدی

که برابر میشود به 08 نوامبر 2019 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور




[ شنبه 98/8/18 ] [ 1:22 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

تخمیس و مخمسات از شاعر جوان زبان پارسی دری احمد محمود امپراطور ریـــــــــزش بـــرگ در بهار آمد غصـــــــه و درد بی شــمار آمد جــــــای گلشن ســــــــمِ غبار آمد دزد هــــــــا راس اقتــــــــدار آمد روز روشــــن چو شـــــام تار آمد ------------------------------- کــــــار ما بر طویلــــــه بان افتاد دست مـــــــا دست ناکســـان افتاد کـــــوکب مــــــا ز آســــمان افتاد خــــــواری ما بهــــــر دهان افتاد بخت مـــــــــا سخت ناگـــوار آمد -------------------------------- خون مــــــــا ریختنـد چمن کردند اجنبــــــی صـــــاحب وطن کردند زنــــده را زنــــــده در کفن کردند خــــــر خود جامـــه و چپن کردند نام و ننــــــــگ سوی بی وقار آمد -------------------------------- گاو پیــــــــر رشقه زد غناجی شد بچه بــــاز مکه رفت و حاجی شد دین و دینــــــــداری ناعلاجی شد هــــــــر نـفس درد و احتیاجی شد ســـــــــر عاشق به زیـــر دار آمد ------------------------------- بــــــــار را بــــــــــا الاغ دزدیدند باغبــــــــــان را ز بــــاغ دزدیدند از کف شـــــــب چــــراغ دزدیدند ســــــــکر می بـــــــا ایاغ دزدیدند فتنــــــــه از هــــر سو آشکار آمد -------------------------------- روبه در شهر شیــــــر سلطان شد اهــــل دانش به خاک یکســان شد جاهلیـــــــت نبـــــــــوغ انسان شد زیـــــــــر پا صفحه های قرآن شد چـــــــه فجــــایع به این دیــار آمد -------------------------------- ســــــــــاز این زندگانی ساز نماند سفــــــــــــــره را نان با پیاز نماند دری احســـــاس و لطف باز نماند جیفه خواران ز حرص و آز نماند خنـــــده انـــــدر دهـــــــان مار آمد -------------------------------- می کشنــــد اهل علـــــم و دانش را اهل خرسنـــــــــدی اهل سازش را در دهنــــد هـــــــــر کجای آتش را بستــــــــه سازند رهــی گشایش را مسنــــــــد دادرس حمــــــــــار آمد -------------------------------- خــــام بـــــازی و خام سازی است نیک و بد هر دو هم طرازی است لــــگد و مُشـــت دلنـــــوازی است خلق در مـرگ خویش رازی است ظلــــــم را تـــــازه ابتــــــکار آمد -------------------------------- یا الهـــــی تو چــــــــاره ی ما کن دفــــع این درد و رنج و سودا کن زنـــــــدگی را تو عشـق معنا کن کـــــــــار مــلت بدست دانــــا کن رهزانــــــــان صاحب اختیار آمد ------------------------------ دل محمـــــود تا جـــــــــگر پاره است در شهــــــــر خویش آواره رفتــــه از دست مان رهی چاره جا نگردیم به هیــــــچ یک قاره تلخـــی در طعـــــم روزگار آمد ------------------------------ چهارشنبه 15 عقرب 1398 خورشیدی که برابر میشود به 06 نوامبر 2019 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور


ریـــــــــزش بـــرگ در بهار آمد

غصـــــــه و درد بی شــمار آمد

جــــــای گلشن ســــــــمِ غبار آمد

دزد هــــــــا راس اقتــــــــدار آمد

روز روشــــن چو شـــــام تار آمد
-------------------------------

کــــــار ما بر طویلــــــه بان افتاد

دست مـــــــا دست ناکســـان افتاد

کـــــوکب مــــــا ز آســــمان افتاد

خــــــواری ما بهــــــر دهان افتاد

بخت مـــــــــا سخت ناگـــوار آمد
--------------------------------

خون مــــــــا ریختنـد چمن کردند

اجنبــــــی صـــــاحب وطن کردند

زنــــده را زنــــــده در کفن کردند

خــــــر خود جامـــه و چپن کردند

نام و ننــــــــگ سوی بی وقار آمد
--------------------------------

گاو پیــــــــر رشقه زد غناجی شد

بچه بــــاز مکه رفت و حاجی شد

دین و دینــــــــداری ناعلاجی شد

هــــــــر نـفس درد و احتیاجی شد

ســـــــــر عاشق به زیـــر دار آمد
-------------------------------

بــــــــار را بــــــــــا الاغ دزدیدند

باغبــــــــــان را ز بــــاغ دزدیدند

از کف شـــــــب چــــراغ دزدیدند

ســــــــکر می بـــــــا ایاغ دزدیدند

فتنــــــــه از هــــر سو آشکار آمد
--------------------------------

روبه در شهر شیــــــر سلطان شد

اهــــل دانش به خاک یکســان شد

جاهلیـــــــت نبـــــــــوغ انسان شد

زیـــــــــر پا صفحه های قرآن شد

چـــــــه فجــــایع به این دیــار آمد
--------------------------------

ســــــــــاز این زندگانی ساز نماند

سفــــــــــــــره را نان با پیاز نماند

دری احســـــاس و لطف باز نماند

جیفه خواران ز حرص و آز نماند

خنـــــده انـــــدر دهـــــــان مار آمد
--------------------------------

می کشنــــد اهل علـــــم و دانش را

اهل خرسنـــــــــدی اهل سازش را

در دهنــــد هـــــــــر کجای آتش را

بستــــــــه سازند رهــی گشایش را

مسنــــــــد دادرس حمــــــــــار آمد
--------------------------------

خــــام بـــــازی و خام سازی است

نیک و بد هر دو هم طرازی است

لــــگد و مُشـــت دلنـــــوازی است

خلق در مـرگ خویش رازی است

ظلــــــم را تـــــازه ابتــــــکار آمد
--------------------------------

یا الهـــــی تو چــــــــاره ی ما کن

دفــــع این درد و رنج و سودا کن

زنـــــــدگی را تو عشـق معنا کن

کـــــــــار مــلت بدست دانــــا کن

رهزانــــــــان صاحب اختیار آمد
------------------------------

دل محمـــــود تا جـــــــــگر پاره

است در شهــــــــر خویش آواره

رفتــــه از دست مان رهی چاره

جا نگردیم به هیــــــچ یک قاره

تلخـــی در طعـــــم روزگار آمد
------------------------------

چهارشنبه 15 عقرب 1398 خورشیدی

که برابر میشود به 06 نوامبر 2019 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور


[ شنبه 98/8/18 ] [ 10:5 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  امشب برایت نامه نگاشتم تمنا دارم که به اغلاط نامه ام نپردازی فقط احساسم را با حس قشنگت بخوان ای پرورده ی اهوارا عالم غیب ای شگفته در مرغزار خیال من من آن نفس های گرم و معطرت را میبوسم که باده شعر را در دماغم با ساقی و مطرب میریزد و عشق را بیباکانه از چشمه ی جوشان دل فریاد میزند ای آتش به جگر تابو شکن ای که قرآن در سینه داری ولی لبان شیرین و باده به جان فروشت صهبای عشق به لبم با زبان شعر میریزد ای آشفته گیسوان سرو، تن اندام جانت به سلامت که اعمار جانم را فرو میریزی تو از کدام شراره ی نمرود شعله بر داشتی که آتشم میزنی و از کدام گلشن خلیل گل ربوده ی که بر سرم میریزی از چشمم گل می شکوفانی و از جگرم گلستان عشق میرویانی با برتافتن روی، تیشه ی فرهاد را از کجا کردی و به شیرینی به جانم روا داشتی ای مسلمان کافر به عشق ای بی خبر از آن که من کودک عشقت را شب ها در گهواره ی دلم به لالایی نوازش کردم و بزرگ شدی کاش این تجمع حلاوت ها که در تو اند سهم من میبود در این دنیای نا عادل است تو عادل باش اشک هایت را میبوسم خنده هایت را در آلبوم قلبم حک میکنم در سویدایی دلم محفوظی تپش قلب زیبایت را حس میکنم عطر که از حریر تنت بیرون میزنند میبویم آه تو از کدام بهشت اینها را به یغما برده ای بر گو که ز چینی؟ چگلی؟ یا ز تاتاری یا از نوادگان یوسف و زلیخایی یا به قصد غارتگری از ملک فرنگ آمده ای ای آنکه آفریننده تو به خود تبارک الذی بیده الملک گفت ای آشفته گیسویی دل آرام چه گویم از دل پریشانم که تو شاهی و من درمانده خاک نشین این خاکدان بودن در کنارت سعادت میخواهد که مرا از آن فرسنگ فرسنگ راه است چقدر دیگر از من دل می ربایی؟ و به این عصیانگر، ظالم روامیداری؟ داروی این درد دیده در طبراق سینه با صفای توست ای نیکو سرشت لعل به دامن حسنت به پیری رسد قدرتت به زوال و دارایی ات به اتمام ولی آنچه پا بر جاست و متعهد محبت من خواهد بود شاید هنوز مرا بیگانه خوانی چون مرا از خودت بیگانه رانی ولی از هرچه و هرکه برایت بهترینها را خواهم مرا بر تو مدعایی نیست به جز بویدن پیکر مشک بیزت به جز دست کشیدن به سروِ قدت و بوسیدن خاک قدمت به نگهی هجران کشیده مرا جز لقای تو نه دنیای است و نه عقبا زمان در گذر است و من در کنار جاده ی دل چشم در راهم... ------------------------------ 10 عقرب 1398 خورشیدی اول نوامبر 2019 ترسایی با عشق امپراطور -- تصویر بردار: علی رضا کیهان


امشب برایت نامه نگاشتم
تمنا دارم که به اغلاط نامه ام نپردازی
فقط احساسم را با حس قشنگت بخوان
ای پرورده ی اهوارا عالم غیب
ای شگفته در مرغزار خیال من
من آن نفس های گرم و معطرت را میبوسم که باده شعر را در دماغم با ساقی و مطرب میریزد
و عشق را بیباکانه از چشمه ی جوشان دل فریاد میزند
ای آتش به جگر
تابو شکن
ای که قرآن در سینه داری
ولی لبان شیرین و باده به جان فروشت صهبای عشق به لبم
با زبان شعر میریزد
ای آشفته گیسوان سرو، تن اندام
جانت به سلامت که اعمار جانم را فرو میریزی
تو از کدام شراره ی نمرود شعله بر داشتی که آتشم میزنی
و از کدام گلشن خلیل گل ربوده ی که بر سرم میریزی
از چشمم گل می شکوفانی و از جگرم گلستان عشق میرویانی
با برتافتن روی، تیشه ی فرهاد را از کجا کردی و به شیرینی به جانم روا داشتی
ای مسلمان کافر به عشق
ای بی خبر از آن که من کودک عشقت را شب ها در گهواره ی دلم به لالایی نوازش کردم و بزرگ شدی
کاش این تجمع حلاوت ها که در تو اند
سهم من میبود
در این دنیای نا عادل است
تو عادل باش
اشک هایت را میبوسم
خنده هایت را در آلبوم قلبم حک میکنم
در سویدایی دلم محفوظی
تپش قلب زیبایت را حس میکنم
عطر که از حریر تنت بیرون میزنند میبویم
آه تو از کدام بهشت اینها را به یغما برده ای
بر گو
که ز چینی؟ چگلی؟ یا ز تاتاری
یا از نوادگان یوسف و زلیخایی
یا به قصد غارتگری از ملک فرنگ آمده ای
ای آنکه آفریننده تو به خود تبارک الذی بیده الملک گفت
ای آشفته گیسویی دل آرام
چه گویم از دل پریشانم که تو شاهی و من درمانده خاک نشین
این خاکدان
بودن در کنارت سعادت میخواهد
که مرا از آن فرسنگ فرسنگ راه است
چقدر دیگر از من دل می ربایی؟
و به این عصیانگر، ظالم روامیداری؟
داروی این درد دیده
در طبراق سینه با صفای توست
ای نیکو سرشت لعل به دامن
حسنت به پیری رسد
قدرتت به زوال
و دارایی ات به اتمام
ولی آنچه پا بر جاست و متعهد محبت من خواهد بود
شاید هنوز مرا بیگانه خوانی
چون مرا از خودت بیگانه رانی
ولی از هرچه و هرکه برایت بهترینها را خواهم
مرا بر تو مدعایی نیست
به جز بویدن پیکر مشک بیزت
به جز دست کشیدن به سروِ قدت
و بوسیدن خاک قدمت
به نگهی هجران کشیده
مرا جز لقای تو نه دنیای است و نه عقبا
زمان در گذر است و من
در کنار جاده ی دل
چشم در راهم...
------------------------------
10 عقرب 1398 خورشیدی
اول نوامبر 2019 ترسایی
با عشق
امپراطور
--
تصویر بردار:
علی رضا کیهان


[ جمعه 98/8/10 ] [ 9:51 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

احمد محمود امپراطور باغ جهان نما که در دهه 1880 میلادی در زمان زمامداری امیر عبدالرحمان خان در ولسوالی خُلم ( تاشقرغان) ولایت بلخ اعمار گردیده است، دارای مساحت 70 جریب زمین بوده و در حال حاضر یکی از مکان ها و آبدات تاریخی افغانستان به شمار میرود. در قسمت غربی این باغ قصر اعمار گردیده است که بیشتر از 30 اتاق دارد. سپاس فراوان از جناب استاد احمد سلطان کریمی صاحب و کلیه سروران دفتر میدیوتیک که زمینه ساز این سفر بودن.

باغ جهان نما که در دهه 1880 میلادی در زمان زمامداری امیر عبدالرحمان خان

تصاویر احمد محمود امپراطور شاعر جوان کشور در باغ جهان نما  - باغ جهان نما که در دهه 1880 میلادی در زمان زمامداری امیر عبدالرحمان خان در ولسوالی خُلم ( تاشقرغان) ولایت بلخ اعمار گردیده است، دارای مساحت 70 جریب زمین بوده و در حال حاضر یکی از مکان ها و آبدات تاریخی افغانستان به شمار میرود. در قسمت غربی این باغ قصر اعمار گردیده است که بیشتر از 30 اتاق دارد. سپاس فراوان از جناب استاد احمد سلطان کریمی صاحب و کلیه سروران دفتر میدیوتیک که زمینه ساز این سفر بودن.

در ولسوالی خُلم ( تاشقرغان) ولایت بلخ اعمار گردیده است، دارای مساحت 70 جریب زمین

احمد محمود امپراطور اول آبان 1398 خورشیدی باغ جهان نما

بوده و در حال حاضر یکی از مکان ها و آبدات تاریخی افغانستان به شمار میرود.

احمد محمود امپراطور ahmad mahmood imperator باغ جهان نما مزار شریف شهرستان تاشقرغان

در قسمت غربی این باغ قصر اعمار گردیده است که بیشتر از 30 اتاق دارد.

احمد محمود امپراطور با استاد احمد سلطان کریمی رئیس میدیوتیک افغانستان

سپاس فراوان از جناب استاد احمد سلطان کریمی صاحب


و کلیه سروران دفتر میدیوتیک که زمینه ساز این سفر بودن.

اول عقرب 1398 خورشیدی

احمد محمود امپراطور



[ یکشنبه 98/8/5 ] [ 3:43 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

تصاویر در آرامگاه منسوب به شیر خدای، مولای موحدین علی ابن ابی طالب علیه السلام

ولایت بلخ

شهر مزار شریف.

اول عقرب 1398 خورشیدی

شهر مولا علی مزار شریف تصویر احمد محمود امپراطور

تصاویر در آرامگاه منسوب به شیر خدای، مولای موحدین علی ابن ابی طالب علیه السلام ولایت بلخ شهر مزار شریف. اول عقرب 1398 خورشیدی احمد محمود امپراطور




[ یکشنبه 98/8/5 ] [ 3:32 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

مسجد سبز شهر بلخ تصویر احمد محمود امپراطور مزار شریف


[ شنبه 98/8/4 ] [ 8:36 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

آرامگاه عاشق شوریده رابعه دختر کعب قُزداری ( رابعه بلخی ) بلخ مزار شریف جمعه 26مهر ماه 1398خورشیدی


آرامگاه عاشق شوریده

رابعه دختر کعب قُزداری

( رابعه بلخی )

بلخ مزار شریف

احمد محمود امپراطور

جمعه 26مهر ماه 1398خورشیدی


[ جمعه 98/8/3 ] [ 2:24 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 263
بازدید دیروز: 711
کل بازدیدها: 1249133