رفتی و با تو رفت همـــــه صبــر و قرار من
در پیش دل نمـــــــــاند دگـــــــــر اعتبار من
طوفـــــــــــــــانِ آمد و گل عشقم به باد داد
در خون فکنــــد تـــــــــازه گل ِ نوبهار من
بــــال کبوتــــــــــر دل من در هوا شکست
بربـــــــاد رفـــت سیطــــره ی روزگار من
میثــــــاق مــــــا که تا به ابـــــد بود پایدار
بگسستـه شد بهـــــر چه پیونـــد و تار من
با بخت تیـــــــره ام چقــــدر در نــزاع شوم
یک جسم خستــــه و غم گیتی ست بار من
رنگ رخم به زردی دگــر خو گرفته است
یاد بخیــــــــــر گونــــه ی همچون انار من
معشوق دلنـــــــــواز، امیدم بسوی توست
ای قــُـــــوت ِ دل ِ مــن و، ای مستشار من
قربــــانی میــــــگرفتی ز من ساده تر نبود؟
بسمل نــــکرده رفتی تو ای دل شکار من
اندر حیات من تو بیـــــــــــا هستــم انتظار
تاکــــی بمیـــــــــرم آی تو سوی مزار من
نآموختم ز مدرســـــــــــه ی دهر کهنه کار
طفل غبـــی بودم نشـــــــــــد آموزگار من
گر این زبان شعــــــــر نمی کــــــرد یاریم
بشکســـــته کی همی شدی رنج خمار من
رفتـــــــی و خلوت دل من را بهـــــــم زدی
تاکی نهان شوی همه جــــــــا آشکار من
محمود را چقـــــدر دهــــی رخصت از برد
هستی تو جان و، دیــده ی امیــــــدوار من
----------------------------
جمعه 21 سرطان 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 12 جولای 2013 میلادی
ســــــــــرودم
احمد محمود امپراطور