رفتی و با تو رفت همـــــه صبــر و قرار من

در پیش دل نمـــــــــاند دگـــــــــر اعتبار من

طوفـــــــــــــــانِ آمد و گل عشقم به باد داد

در خون فکنــــد تـــــــــازه گل ِ نوبهار من

بــــال کبوتــــــــــر دل من در هوا شکست

بربـــــــاد رفـــت سیطــــره ی روزگار من

میثــــــاق مــــــا که تا به ابـــــد بود پایدار

بگسستـه شد بهـــــر چه پیونـــد و تار من

با بخت تیـــــــره ام چقــــدر در نــزاع شوم

یک جسم خستــــه و غم گیتی ست بار من

رنگ رخم به زردی دگــر خو گرفته است

یاد بخیــــــــــر گونــــه ی همچون انار من

معشوق دلنـــــــــواز، امیدم بسوی توست

ای قــُـــــوت ِ دل ِ مــن و، ای مستشار من

قربــــانی میــــــگرفتی ز من ساده تر نبود؟

بسمل نــــکرده رفتی تو ای دل شکار من

اندر حیات من تو بیـــــــــــا هستــم انتظار

تاکــــی بمیـــــــــرم آی تو سوی مزار من

نآموختم ز مدرســـــــــــه ی دهر کهنه کار

طفل غبـــی بودم نشـــــــــــد آموزگار من

گر این زبان شعــــــــر نمی کــــــرد یاریم

بشکســـــته کی همی شدی رنج خمار من

رفتـــــــی و خلوت دل من را بهـــــــم زدی

تاکی نهان شوی همه جــــــــا آشکار من

محمود را چقـــــدر دهــــی رخصت از برد

هستی تو جان و، دیــده ی امیــــــدوار من

----------------------------

جمعه 21 سرطان 1392 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 12 جولای 2013 میلادی

ســــــــــرودم

احمد محمود امپراطور