آیــــــا به عشق گشتــــــــه ی دیــــوانه ی چو من

از خویش رفتــــــه و شده بیــــــــــگانه ی چو من

از انتظــــــار و صبــــــــــــر و تحمـل شــــدم کباب

کس از جـــــــــگر نه پُختـــــــــه پریزانه ی چو من

اینجـــــــا که پا نهــــــــــاده ام از ســر گذشته ام

در قتـــل گه تو دیـــــده ی؟ مـــــــردانه ی چو من

عشق است خدا و بنـــــــده ی عشقش همین منم

بهر طلب نرفتـــــــــه به هــــــــــر خانه ی چو من

نادیده چشــــــــــم ساقی و صهبـــــا و خمــــر می

ســر ناکشیـده جامـــی و مستــــــــــانه ی چو من

این دل هــــــــــــزار راز نگفتــــه، نگفتـــه است

گوش دل است که بشنــــــود افسانه ی چو من

در بــــــــــزم عشق و انجمــــن حسن و معرفت

شمع خـــــرد بســـــــوزدی پـــــروانه ی چو من

ما را شنـــــــاس پیـــــــــــــر خرابـــــات بس بُوَد

زاهـــــــــــــد کجــــا شناسدی رندانه ی چو من

بشکستــــــه ی تو عهــــد و وفا را ز خود سری

گو بهـــــــر من بیـــــــــابی تو جانانه ی چو من

من امپراطور دلــــــم و فخــــــــــــــــــرم این بُوَد

بطن صـــــــــدف نـــــداردی دُردانـــــه ی چو من

-----------------------------------------------

دوشنبه 07 حوت 1391 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 25 فبروری 2013 میلادی

ســـــــــــــــــرودم

احمد محمود امپراطور