سلامت آمــــــــــدم یـــــار جان، بکو قی ما تو پرسانی


چــــــــرا خشمی شـــــدی آخر، مرا پالویت نمی شانی


مه از کلکین کنـــــــــــــــم ناریت، بفامم از دل پاریت


خدا بار دیگه بیــــــاریت، ده جـــــــای ما به مهمانی


دو زلفانت که میلــــــــــرزد، دلم با عشق می سوزد


به یک خندیت نمی ارزد، دوصـــــــد لعل بدخشانی


جوانان خون دل خوردند، هزار ارمان به دل بردند


بگف عارف پسی مردن، نه سود اس نه پشیمانی


-------------------------------------------


بابجی عاررف دروازی بدخشانی