قــــــدمت روی چشـــــــــم جـانب ما آمده ای
بهـــــــر درمـــــــان همــــــه درد دوا آمده ای
خانــــه ی دل که به ویـــــــرانه مبدل شده بود
شــــــدی معمــــــــــار به ویرانـــه بنا آمده ای
مـــــرده بودم همــه اعضای تنم بی حس بود
بـــه شفـــــــای تن بیمــــــــــار شِفـا آمده ای
به تسلای دلـــــــــــم قافیــه تنــــــــگی میکرد
همچــــو استــــــــاد به من راهنـــما آمده ای
بکجـــا بودی که با دیـــــــده و دل خواستم ات
حــــال ناکــــــرده صــــــدایی کـــه بیا آمده ای
پرتــــو حُسن برافروختــــــی در کلبــــه ی من
یعنــی از جانب خورشیـــــــــدی خدا آمده ای
چادر غنچه عرق ریــــز شد از جلوه ی شوق
که تو بـــا آن همـــــگی شــرم و حیا آمده ای
عمــر جـــــاوید میســــــر شـــدم امشب دانی
به لب تشنـــــــــــــه ی من آب بقـــا آمده ای
باغ خشکیده ی عشقــــم شده سرسبز اکنون
به فضـــــــــای دل من بــــــــــاد صبا آمده ای
ای سپهـــــــــدار نیکو مقـــــدم و شاه خوبان
هـمــــــرهی موکبـــی از نــــــاز و ادا آمده ای
من زمیـــــن ادب و خـــــاک قــــدومت بوسم
از ادبــــــــگاه معـــــــــانی و صفــــــا آمده ای
جان "محمود" نثـار رهت ای ســــــــرور من
پادشاهــی و به دیـــــــــــــــدار گــدا آمده ای
---------------------------------------------
پنجشنبه 14 قوس 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 05 دسامبر 2013 میلادی
ســـــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان
