لب گشـــودم شـدم زبان غزل

مست از چنگِ مطربان غزل

آفتــــابِ ترانــــه ای مشـــرق

نغمـه ای سبــــز آسمان غزل

به درون دلـــم گلستــان هست

تــا شــــدم دست باغبان غزل

ابـــــر رحمت ببــــار و آبم ده

خـاک خـوردم ز کاروان غزل

ماه من از لفافــــه بیــرون شو

تـــا نهــــانم شـــود عیان غزل

دانــه در زیر سنگ خفته مرا

جوش صد رنگم از بیان غزل

عاشقـــان را ترانه بسیار است

عشق من گشـت ســایبان غزل

شب همـه شب دعای من باشد

نشـــود خــــوار سـاکنان غزل

من و این کـــوه پایـه ای نجوا

هر کجـا هستــم و نشان غزل

تلخـی در روزگـــار اگــر آمد

شهــــد میگیـرم از دهان غزل

من و احساس و گوشه ای تنها

جـان من جـان تو و جان غزل

خانــــه در عـــرش آرزو دارم

گــر بجـوی، بجـو مکان غزل

دفتـر شعـر و نامه ای محمود

هسـت در اوج کهکشان غزل
--------------------

چهارشنبه شب 04 حمل( فروردین ) 1395 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 23 مارچ 2016 میلادی

ســـــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان