یـــــــــــاد ِ تو آورم به هــوایت جنون کنم
خود را به عشق بار دگـــــــــر آزمون کنم
در گلشن ِ جوانی و امیــــد هـای خویش
یک گلستان به وسعت صد دل فزون کنم
پــــــــرواز شوق تــا به در کبـــــریا برم
سیر و سفــر به کارگه ی بی ستون کنم
از تنگنـــای حادثـــــــه تا اوج عــز و جا
شــادی بخویش آورم و،غـــــم نگون کنم
همچون همـا به بخت همایون کنم یقین
در کهکشــان و بزم قنـــاعت سکون کنم
از قطـره های اشک خود و جبهه سودنم
روز حساب من ز بهشت ســـر برون کنم
دارد بلوغ ِ حسن خرد، فــکر و هوش من
خود را به جهـــل کی بتـــوانم زبون کنم
معشوقـه ی تو بـر من ِ محمـود بعد ازاین
دل را شهیـــد و دیده برای تـو خون کنم
--------------------
پنجشنبه 07 سنبله 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 29 آگست 2012 میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان
